Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Ταξίδι στην Μυτιλήνη (και η αφράτη μαγείρισσα).

Με το που πιάσαμε το πόμολο να σπρώξουμε την καγκελόπορτα, έπιασε να μυρίζει η φλαμουριά με όλη της την δύναμη. Η όσφρηση λέει είναι   μία πολύ ισχυρή αίσθηση που σε προδιαθέτει να αγαπήσεις ή να αρνηθείς. Εμείς ανασάναμε βαθειά και "γουργουρίζοντας" από την ευχαρίστηση που νοιώσαμε, προχωρήσαμε στο βάθος της αυλής.
 Η διάθεση, από την αρχή του ταξιδιού, ήταν καλόγνωμη και για τις τρεις μας και αποφασισμένη. «Θα περάσουμε καλά στο νησί, γιατί μας αξίζει.». Εύκολα μας κέρδισε η ξεχασμένη από τον χρόνο, πίσω αυλή της μονής. Ένα ξύλινο τραπέζι φαγωμένο από την βροχή, και τον ήλιο  κάτω από μία θεόρατη καρυδιά. Το ίδιο και οι πάγκοι του. Θάμνοι με άγνωστα σε εμάς λουλούδια βάφανε με χρώματα φούξια κίτρινα και πορτοκαλί το πράσινο που κυριαρχούσε . Άπλωσα το χέρι μου και έκοψα ρείκια · ήταν ώριμα και μυρωδάτα, γλυκάθηκα από την άμεση  επαφή μου με την φύση, γαλήνεψε η ψυχή μου. «Νομίζω πως βρίσκομαι σε παραμύθι», ομολόγησα στην παρέα μου.

«Θέλουμε καφέ και λουκουμάδες Αγράμπελη» με προσγειώσανε τα γέλια των κοριτσιών στην επιθυμία του απογεύματος που αποχαιρετούσε την μέρα. «Θα φάμε και λουκουμάδες», αντιγύρισα με πεποίθηση και σιγουριά, από αυτήν την  ίδια σιγουριά  που λένε πως γίνονται τα θαύματα.

Και έτσι, πες-πες, σε εκείνη την αυλή την τριγυρισμένη από αμέτρητες εκκλησίες και μέσα στην σιωπή του Λεσβιακού σούρουπου, στο μαυρισμένο από τον χρόνο τραπέζι και την αίσθηση του παραμυθιού μέσα μας, νομίζω πως φάγαμε τους πιο νόστιμους λουκουμάδες της ζωής μας, ζεστούς και μυρωδάτους, που μας τους πρόσφερε η πιο απροσδόκητη και καλοδεχούμενη παρουσία. Μία αφράτη και χαμογελαστή, κοκκινομάγουλη και με άσπρη ποδιά μαγείρισσα, πλάσμα της φαντασίας μας, από αυτά που σου χαρίζονται και σου χαρίζουν ό,τι θες…


Φύγαμε πλήρεις, την ώρα που έπεφταν οι σκιές, έχοντας μέσα μας μια αβεβαιότητα που έμοιαζε απολύτως με βεβαιότητα για όσα νοιώσαμε ετούτο το θαυμάσιο απόγευμα. Το άρωμα της φλαμουριάς καθώς διαβαίναμε την θεόρατη καγκελόπορτα μύριζε ήδη νοσταλγία. Κόψαμε ένα κλαράκι της και σιωπηλές αλλά γεμάτες θαυμασμό πήραμε τον δρόμο της επιστροφής…

(Αφιερωμένο. Στην παρέα της Μυτιλήνης.)

14 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Έχεις καλωσύνη μέσα σου Ηφαιστίωνά μου και χαίρεσαι με τις χαρές των άλλων...Σε φιλώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Τούτο το τόσο εγκωμιαστικό κείμενό σου για τη φύση του νησιού μου αλλά και… « την αίσθηση του παραμυθιού και του θαύματος» που νιώσατε εκεί, θέλω πολύ να μου επιτρέψεις να το αναδημοσιεύσω στο «Μηθυμναίος». Γίνεται;

    Θα περιμένω την έγκρισή σου, φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τιμή μου και καμάρι μου! Και σ ευχαριστώ πολύ...Για την αγάπη σου και για όλα!
      Καλημέρα,καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Λοιπόν ,είχα γράψει πιο πάνω ,για όνειρα....ομορφιές...Ένα ορθογραφικό λάθος έγινε η αιτία της διαγραφείς του,τώρα ναιιιιιιιιιιιι Ντίνα ,θα ήθελα να έχω μπροστά μου την αφράτη,γελαστή,κοκκινομάγουλη μαγείρισσα να μου προσφέρει λαχταριστούς,ζεστούς λουκουμάδες!!!!!!!!Νίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι μπράβο!δεν παν σταδγιάλα και οι δίαιτες και οι στερήσεις;

      Διαγραφή
  4. Εξαιρετικό κείμενο και .... μοίρασμα!!!!
    Λέω μοίρασμα γιατί η φλαμουριά άγγιξε τη μύτη μου και τα γέλια σας τα αφτιά μου !!!!

    Φιλιά θαλασσένια γλυκιά μου αγράμπελη:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι που είσαι και συ τρυφερά ευαίσθητη και σ ακουμπάνε οι λέξεις μας!
      Φιλιά καλή μου...

      Διαγραφή
  5. ...δεν ξέρω με ποιό τρόπο ακριβώς το καταφέρατε ..,αλλά το καταφέρατε ... λίγο οι υπέροχες φωτογραφίες... λίγο το κείμενο ... ξανά ταξίδεψα στο όμορφο νησί ,μαγικά μαζί με σένα και την όμορφη παρέα αγραμπελάκι .... [βέβαια δεν έχω φτάσει ακόμα στο επίπεδο να μπορώ να γεύομαι τις γεύσεις διαβάζοντας και ένας θεός ξέρει που θα βρώ ΤΩΡΑ λουκουμάδες.... εεε??]
    {ξ} ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρόμαστε που το καταφέραμε.Και λουκουμάδες θα βρούμε και μαζί θα τους φάμε,ναι!
      Σοροπιαστά φιλιά :)

      Διαγραφή
  6. Θέλοντας να εξιλεωθώ για ένα μεγάλο ατόπημα στο οποίο υπέπεσα το μεσημέρι, (υποτίμησα τους λουκουμάδες της στρουμπουλής μαγείρησσάς μας), σας ανεβάζω τους πιο γλυκούς και λαχταριστούς λουκουμάδες που έχω γευτεί ποτέ στην ζωή μου, φυσικά από τα χεράκια της, και ζητώ ταπεινά συγνώμη... :)

    http://www.flickr.com/photos/toomanytribbles/8457503947/

    [T] ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά απ όλη αυτήν την ταπεινή ομολογία,ένα έχω να πω:" Σ αγαπάμε πολύ,κοινό& μαγείρισσα"!

      Διαγραφή
  7. Μαγικό ταξίδι μέσα από μια καταπληκτική συμπυκνωμένη γραφή, πλούσια σε εικόνες, ξέχειλη από συναισθήματα, με όλες τις αισθήσεις να δηλώνουν "φυσική" παρουσία!!!!!!!!!!!
    Μπράβο σας Κα Αγράμπελη :)
    Σε φιλώ καλή μου φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ αγαπημένε του μπλογκοχωριού,Γιώργο Βαρβάκη!
      Φιλιά :)

      Διαγραφή

Κερνάω κουβεντούλα...